Productadvies nodig?
0183-353 012
Suikerriet is een geweldige hernieuwbare bron die kan worden gebruikt om 100% recyclebaar plastic te maken. Omdat suikerrietplastic moleculair identiek is aan standaard plastic op oliebasis, is het een geweldige duurzame oplossing die weinig concessies doet aan de productkwaliteit. Een van de belangrijke voordelen van suikerrietplastic is dat het proces van het verbouwen van de grondstof (suikerriet), koolstofdioxide uit de atmosfeer verwijdert, wat resulteert in aanzienlijke voordelen voor het milieu. Plastics uit suikerriet worden ook wel aangeduid als "Green PE" of "renawable polyethelene".
Dankzij de techniek die is ontwikkeld door wetenschappers van het Centre for Sustainable Chemical Technologies (CSCT) aan de Universiteit van Bath, vereisen suikerplastics geen buitensporige temperaturen of drukken om te worden gecreëerd. Hierdoor is niet alleen deze grondstof aantrekkelijker dan van traditioneel geproduceerde kunststoffen, maar biedt daarbij ook de productiewijze een duurzaam alternatief.
Maar ondanks de snelle acceptatie als alternatief verpakkingsmateriaal, zijn er verschillende mythes over suikerplastics die blijven circuleren. Als een van de grootste leveranciers van rollen bio-based rekfolie in Nederland, denken we dat we een aantal van deze mythes te kunnen tackelen en uitleggen welke waar zijn en welke niet.
Mythe 1 - Suikerrietplastic kan niet worden gerecycled
Niet waar! In tegenstelling tot biologisch afbreekbare of composteerbare kunststoffen, kan suikerplastic zelfs door de recyclinginfrastructuur gaan die we al hebben. Ze worden op dezelfde manier verzameld, verwerkt en hergebruikt als plastic op oliebasis. Omdat suikerplastic chemisch en qua samenstelling identiek is aan alledaagse plastics, kan het worden aangeboden bij het normale PMD afval..
Mythe 2 - Suikerrietplastic breekt biologisch af
Niet waar! Suikerrietplastic is niet composteerbaar of biologisch afbreekbaar, maar dit hoeft niet per se slecht te zijn. Suikerrietplastics kunnen in tegenstelling tot biologisch afbreekbaar plastic worden verwerkt door een normale recyclingfaciliteit. Als suikerplastics biologisch zouden kunnen worden afgebroken (of zouden worden verbrand), zou dat de gevangen koolstofdioxide in de suiker vrijgeven en in het milieu vrijgeven. Door het op de normale manier te recyclen, blijft de koolstof gevangen en wordt het suikerrietplastic hergebruikt.
Zelfs als iets als biologisch afbreekbaar wordt bestempeld, is het mogelijk helemaal niet biologisch afbreekbaar. Dat komt omdat biologische afbreekbaarheid sterk afhankelijk is van omgevingsfactoren. Om een materiaal biologisch af te breken, heeft het de juiste omstandigheden van warmte, licht en vocht nodig, zodat organismen en bacteriën het materiaal kunnen wegvreten en geen sporen achterlaten. Veel biologisch afbreekbare materialen die naar stortplaatsen worden gestuurd, worden niet onderworpen aan de voorwaarden die nodig zijn om snel en efficiënt te worden afgebroken.
Mythe 3 - Suikerrietplastic is geen bioplastic
Niet waar! Om een plastic te definiëren als een bioplastic, moet het ofwel biobased (afkomstig van biomassa), biologisch afbreekbaar of een combinatie van beide zijn. Dus hoewel we al hebben benadrukt dat suikerplastic niet biologisch afbreekbaar is, is het afgeleid van biomassa - suikerriet.
Het is belangrijk op te merken dat niet al het biologisch afbreekbare plastic volledig afbreekt. Sommige, met name onder invloed van zuurstof afbreekbare kunststoffen, zijn conventionele kunststoffen met een additief dat het materiaal afbreekt. Maar in plaats van volledig af te breken, creëren ze kleine fragmenten van het originele plastic, vaak niet waarneembaar voor het menselijk oog. Deze microplastics zijn schadelijker voor het milieu dan hun hele status, aangezien deze kleinere deeltjes door dieren worden opgenomen en hun weg vinden naar de voedselketen. In feite is onder invloed van zuurstof afbreekbaar plastic opgenomen in het programma voor de uitfasering van plastic van de overheid, vanwege de negatieve impact op het milieu.
Mythe 4 - Suikerrietplastic resulteert in ontbossing
Niet waar! Het gebruik van suikerriet als grondstof is een andere manier om onze bossen te beschermen. Er is 5 ton hout nodig om 1 ton pulp voor papier te produceren, terwijl er slechts 1,5 ton suikerrietpulp nodig is om dezelfde hoeveelheid papier te produceren.
Suikerriet kan ook worden verbouwd op land dat voor niets anders kan worden gebruikt. Het verbouwen van suikerriet op onbruikbaar land in Brazilië bijvoorbeeld, vult de grond daadwerkelijk aan. Bovendien gebruikt suikerrietplastic slechts 0,02% van het land van Brazilië.
Mythe 5 - Suikerrietplastic is van mindere kwaliteit in vergelijking met plastic op oliebasis
Niet waar! Suikerrietplastics hebben een identieke chemische samenstelling als petrochemische plastics en kunnen zelfs worden gemengd met ‘normaal’ plastic tot gerecycled plastic.
Mythe 6 - Suikerriet verwijdert CO2 uit de atmosfeer
Waar! Suikerriet vangt CO2 op uit de omgeving terwijl het groeit. Volgens sommige bronnen haalt elke geproduceerde kilogram suikerrietplastic 3,09 kg CO2 uit de lucht.
Terwijl de meeste koolstofafvangende materialen (zoals hout) deze koolstof vrijgeven bij verbranding, worden suikerplastics gerecycled, wat betekent dat de koolstof die ze hebben opgevangen niet terug in de atmosfeer wordt vrijgegeven. Elk jaar wordt suikerriet geoogst, waardoor een nieuw gewas koolstof kan opvangen en opslaan. Hoe meer suikerriet er wordt geproduceerd, hoe meer koolstof er uit de atmosfeer wordt gehaald en wordt opgeslagen.
Mythe 7 - Suikerrietplastic is niet duurzaam.
Niet waar! Zoals we al aangaven, is suikerriet hard op weg een duurzame oplossing te worden voor minder milieuvriendelijke verpakkingsmaterialen zoals plastic op oliebasis. Suikerriet wordt beschouwd als een hernieuwbare hulpbron die duurzaam is - in tegenstelling tot papier dat over het algemeen wordt geoogst uit oerbossen, die snel in gevaar worden gebracht.
Het proces om van suikerriet een milieuvriendelijk plastic te maken is complex en omvat het eerst vermalen van de suikerrietstengels om de suikersappen vrij te maken. De volgende breekfase breekt de suiker nog verder af; dit wordt vervolgens gebruikt om bio-ethanol te maken - een plantaardige alcohol. Deze bio-ethanol kan worden gebruikt als benzinevervanger, of om plastic te maken dat moleculair identiek is aan traditioneel plastic gemaakt van fossiele brandstoffen. Producenten van suikerplastics gebruiken deze ethanol als biobrandstof voor de productiefaciliteiten die dit nieuwe duurzame plastic produceren, waardoor ze minder afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen om deze faciliteiten te laten draaien.
Mythe 8 - Suikerrietplastic is net zo slecht voor het milieu als normaal plastic.
Niet waar! Er zijn verschillende gebieden waarop suikerkunststoffen aanzienlijke milieuvoordelen bieden ten opzichte van petrochemische kunststoffen. Waaronder:
Als duurzaam en meer toekomstbestendig alternatief is het onze beste optie tot nu toe voor traditionele kunststoffen. De impact ervan op het milieu, gedurende zijn hele leven, wordt aanzienlijk verminderd en suikerplastic is zelfs benadrukt als een biochemische link met natuurlijk voorkomende materialen in ons DNA. Dit betekent dat in tegenstelling tot materialen zoals BPA, ons gebruik van het materiaal in kunststoffen die opneembare materialen bevatten (zoals waterflessen) veel veiliger is.
Als een van de toonaangevende verpakkingsleveranciers van Nederland voor bedrijven, zijn we verheugd een levensvatbaar alternatief voor plastic te zien zonder verminderde prestaties en kwaliteit. We pleiten voor duurzame alternatieven als onderdeel van ons milieubeleid en ons rentmeesterschap over de productie en distributie van wikkelfolies en andere verpakkingsmaterialen.
Bekijk HIER het aanbod Biobased wikkelfolies met suikerriet "Green PE" als grondstof.
Bron: Primepac.
Aan de inhoud van dit artikel kunnen geen rechten worden ontleent.
We vonden als aanvulling ook nog deze video welke een aardige (doch kritische) inkijk geeft in verschillende soorten Bio-plastics: